Bleek, maar stoer. Zo brutaal. En nog geen anderhalf.
Die tut die zijn we stilaan aan het afleren. Buitenshuis pakken we hem zo vaak mogelijk af.
Een eerste kind opvoeden is geen sinecure. Ik weet nooit wanneer het tijd is voor de volgende stap. Wanneer moet een kind zelf beginnen eten? Beseft hij hoe hij stout hij soms is en begrijpt hij de straf? Hoewel Tadeusz ondertussen met veel uitgebreidere klanken spreekt en echt dingen wil zeggen, komt er nog maar weinig zinnigs uit. Hij begrijpt mij gelukkig wel en probeert kleine opdrachtjes goed uit te voeren. Als ik bijvoorbeeld zeg: “Tadeusz, trekt uw broek eens op,” is hij extreem grappig. Nog niet op foto, maar ooit misschien wel op film…
Het draadje dat er links langs hem hangt is trouwens van een oude computermuis. Hij probeert steeds het usb’tje in het stopcontact te steken…
-
Volg
Volgend
Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
Ysabje 
Zo’n cool poloke!!!
Kinderen en stopcontacten: die fascinatie is allicht zo oud als, eh, het stopcontact zelf.
Schone foto!
waar vind jij toch die kleerkes ? stevig bazeke anders 🙂
Een volgend kind opvoeden is evenmin een sinecure. Dat is dan een synergie die je moet intomen.
Als hij dat usb’tje zelf in het stopcontact kan steken, zal hij misschien ook wel zelf een lepel in zijn mond kunnen steken en zelf kunnen eten :-). Proberen zou ik zeggen en af en toe je ogen dicht doen als het een kliederpartij wordt!
Aenea kan soms ook met momenten zo’n koppig monstertje zijn. Maar soms ook wel weer verbluffend lief 😉
Dat draadje, dacht al dat ‘m ingeplugged was in the matrix. 😉
He’s got it!
Wat een stoere vent is Tadeusz toch! Wacht maar, binnenkort babbelt hij de oren van jullie hoofd!
Hoog tijd om alle bereikbare stopcontacten dicht te plakken vooraleer het hem lukt er iets anders in te steken!