Jarenlang heb ik mij willen verzetten tegen de luidruchtige geldklopperij in lelijke kleuren, maar uiteindelijk ben ik toch weer bezweken voor de Foor, de zotte Antwerpse traditie op de gedempte zuiderdokken. Ik fiets er bijna elke dag voorbij en dan kijken de kinderen hun ogen uit. Zoveel te zien, zoveel te doen! Ik heb dit jaar erg weinig foto’s gemaakt omdat twee kinderen veel handen en aandacht vereisen, en omdat er zoveel kabaal is dat ik bijna niks kan zien. Maar ik heb toch een paar beelden geschoten.
Een punt waar al dat zwaaien en zwieren mooi te zien is:
Een vermoedelijk potdove en kleurenblinde viervoeter:
Adrenaline in een geometrische vorm:
De vlucht van zoonlief (kiest ie toch wel een roze beer uit zeker!):
Het adembenemende uitzicht vanop het prachtige reuzenrad (het blijft toch een hit):
Prachtige foto’s! Die laatste doen me denken een zo’n miniatuurwereldje met treintjes.
Zeer speciaal die laatste twee foto’s, het is net speelgoedland !
@ march en stef: die twee laatste foto’s zijn zo’n beetje tiltshift-lensachtig, maar ik bekwam dat sprookjesachtig effect met focalpoint (software). een hebbedingetje waar je niet te kwistig mee moet zijn omdat het dan zo typisch wordt. Maar toch: Leuk effect he!
vooral die laatste fake tilt/shift-foto is leuk
lijkt echt op bruparck mini-europa
Jawadde, een supermooie reeks!
Zelf heb ik nog nooit een deftige kermisfoto kunnen trekken, en dan zie ik deze serie… knap hoor, een hoog Jimmy Kets gehalte!
Dat hondje is subliem!
Mooie reflectie van de foor! Maar, om ook een leuk zicht te hebben, raad ik die draaimolen aan die omhoog gaat… (ipv het reuzenrad) 😉
Geldklopperij dat zeker! Maar een heel dankbaar onderwerp om gefotografeerd te worden. En voor de kinders altijd een feest, die foortoestanden!
Een beer die je grijnzend aankijk terwijl je in zn buik zit…
Lijkt stof voor een nachtmerrie 😉
Toch mooi, je foto’s, ook al heb ik een hartsgrondige hekel aan kermistoestanden. Het is mij een compleet raadsel waarom al die kramen zo’n luide muziek moeten draaien. Zelfs die kindermolentjes…
Mooie plaatjes, Ysabel!
Vooral onder de indruk van die eerste foto! En bij die twee laatste ging ik even dichter bij mijn scherm kijken om te zien of de mensen op de foto wel echt waren. 🙂
Enne, die vermoedelijk potdove en kleurenblinde viervoeter was er laatst ook bij op de Meifoor in Brugge. Ik herinner me hem omdat hij enorm begon te braken net toen ik passeerde. En dat was nu echt wel een schouwspel dat ik kon missen, zelf zo chronisch mottig zijnde.
Hele mooie foto’s! Organiseer jij nog geen workshops of zo? Je zou alvast één inschrijving hebben 🙂
@ Ineken: zotteke. ik knoei zelf maar wat aan als een soort ietsiepietsie gevorderderderererdere knoeier. ik deel graag wat ik al weet, maar als er andere fotografen spreken zet ik mijn oren met veel plezier open hoor! ik krijg wel regelmatig complimenten over mijn foto’s, maar een mens moet realist blijven he.
Wauw, schitterende foto’s!