#wijvenweek: maskers af: dag 1

Maandag 12 maart. Het is #wijvenweek. Vrouwen die bloggen. Zonder maskers. Een hele week lang, iedere dag bloggen. Rauwe werkelijkheid. Verloren gewaande geheimen. Thema van vandaag: Beautyqueen in het diepst van mijn gedachten…
Wat zit achter de facade? Hoeveel kraaiepootjes lopen er rond op ons gezicht? In hoeveel richtingen staat ons haar als we ’s ochtends het bed uitstrompelen…

Ijdel ben ik wel een beetje. Ongeschminkt zal ik hoogstens snel de vuilbak buitenzetten, echt ver zal ik niet lopen zonder oorbellen of mascara. Ik vind het belangrijk om goed over te komen. Als het even kan. Zowel fysiek als sociaal. Tussen het bed en de eerste koffie zit een heuse gedaanteverwisselingstruc. Zonder die truc zou mijn leven er desastreus anders uitzien. Ik sta er soms zelf van te kijken hoe straf sommige trucjes zijn. Het vraagt soms bloed, zweet en tranen, maar er zijn zelfs mensen die denken dat ik mij niet schmink. Hahahaha. Gefopt! Ze moesten eens weten. En dat is nu precies wat ik placht te doen met al dat ‘oplappen’. Ik wil dat je het niet ziet.
Ik? Ik kom ’s ochtends zo uit bed hoor! Helemaal naturel! Kan je je voorstellen hoe goed ik er zal uitzien als ik me zou schminken!

Kinderen zijn geen voordeel als je ijdel bent. Ze kwijlen op je kleren, zetten de wallen onder je ogen nog wat aan met slapeloze nachten en verstoppen je lippenstift. Het zijn extra obstakels op de weg naar de perfectie. Verstoorders van het beautyqueenschap. En zij doen nét het tegengestelde van wat ik zou willen doen. Stel je voor dat opgroeien alleen een fysieke gebeurtenis was, en dat onze mentaliteit en ons gedrag niet zouden meegroeien. Het schminkzakje uit de badkamer zal niet echt volstaan om dat te compenseren. Zie je het ons al doen?

Een halve koek eten en de rest, na die eerst goed bekwijld te hebben, uitsmeren in de zetel.
Een plas zien en er een kwartiertje in gaan dabben.
In je broek kakken terwijl je een appelsapje drinkt.
Luid zingend rond de tafel rennen en tot je struikelt.
In een restaurant met het bestek op tafel meppen en brullen dat je NU FRIETJES WIL EN ALLEEN MAAR FRIETJES!
In bed liggen en eerst nog een uurtje dramatisch wenen, met bijhorende sterfscène.
Snottebellen met je tong uit je neus proberen likken.
Je t-shirt achterstevoren aandoen en daar erg trots op zijn.
In de tram met een soldaatje op het hoofd van uw buurman kloppen.
Geen bezwaar zien als er nog confituur in je wenkbrauw hangt.
Geen onderscheid maken tussen stenen en sigarettenpeuken bij het verzamelen.
Je handschoenen in een slijkplas onderdompelen om te zien wat dat geeft.
Dolgelukkig zijn met een banaan.
De deur van het café openzwaaien en luid roepen: ik moet kaka doen!
Met een stift vooral nààst het blad kleuren. En misschien ook nog een beetje op de muur. Of op een toetsenbord.
Eens uitgebreid proeven van het zand aan de voordeur. En de takjes daartussen.
Je mond afvegen met de mouw van je trui.
Bang zijn van de boze wolf.
Moord en brand schreeuwen als er kaas tussen je boterham zit terwijl je paté wilde. Ook al heb je die zelf gesmeerd.
Hetzelfde grapje een zestiental keer achtereen vertellen.
Als twee mensen praten er gewoon tussenkomen en vervolgens aanhoudend de naam uitspreken. Kwaad worden als die persoon niet onmiddellijk luistert.
Op de grond gaan liggen in de supermarkt als je favoriete youghurt er niet is.
Van de dorpel springen en roepen ‘ik ben supercool!’
Iets dat je niet zo lekker vindt gewoon uit je open mond laten vallen.
Lippenstift smeren tot aan de oren.

Als je me een van de dagen tegenkomt en blijkt dat mijn haar niet helemaal goed ligt, of er is een vlek op mijn broek, bedenk dan even hoeveel erger het had kunnen zijn en wees dus dankbaar…