Triejaar

Ik ben zelf naar het schijnt ook ooit eens drie jaar geweest.
Was ik zelf ook zo schattig/lastig/ongeduldig/leergierig?
Knipte ik ook snippers van papier, iedereen stellig van mijn knipkunsten overtuigend?
Lag ik ook zo graag te rollen in het zand?
Was mijn trui ook zo nat als ik mijn handen waste?
Groeide ik ook zo snel?
Gaf ik ook van die natte kusjes?

Mijn jongste werd vandaag drie.
Op drie ben je even koning van de wereld, denk ik.
Je kan al alles (dat denk je toch), en je hebt toch nog personeel om die dingen te doen die je niet zelf wil doen.
Je roept zo hard je wil en als iemand daar iets op zegt, lach je ofwel heel koddig, ofwel stampvoet je de kamer uit.
Drie zijn is niet gemakkelijk. Maar toch al een beetje gemakkelijker dan twee zijn…