Ze willen de konijnenwei in Antwerpen tot een idyllische parking omtoveren. Antwerpen op zijn best.
De afgelopen dagen heb ik mij al een paar keer geschaamd. Antwerpen is steeds minder een stad waar ik trots op ben. Ik ben er al heel mijn leven thuis. Maar het verliest wel veel van zijn charme de laatste tijd.
Ik ga zwijgen over het bam-tracé (hadden we dat niet weggestemd?), de gas-boetes, het scholentekort. En nu de konijnenwei… Een parking voor de buurtbewoners? Ik zie die buurtbewoners al met hun boodschappen het terrein overstappen en de singel oversteken. Van het beloofde park is nog maar weinig sprake.
Voor mij is de konijnenwei een stukje grond met veel herinneringen. En wat ook is: er is vaak geweldig licht. Geen idee hoe het komt, maar ik vind het licht er vaak magisch…
Ik maakte er afgelopen weekend onderstaande foto. Ik kan niet kiezen. Zwart-wit of kleur? Wat vinden jullie?
Ja, ik geloof ook dat Boris (het kindje links in beeld) er misschien beter niet had opgestaan.
Ysabje 
zwartwit, nee ? mede door de ruis… alhoewel de kleur ook wel mooi is 😉
zwartwit.
ik vind Boris er op best okay 😉
zwart-wit
zwart/wit
En Boris kan je er toch nog makkelijk afsnijden (of wegclonen) als je dat wil.
@steven: nee, dat vind ik eigenlijk niet. Wegclonen kan ik ten eerste niet zo goed, en het wringt vaak toch wat tegen, ethisch. Waarschijnlijk omdat ik het ook niet zo goed kan… En als ik ‘m eraf snij dan is de verhouding weg. En ik vind de verhouding zo goed.
Ik vind de kleur mooi maar de zwart/wit lijkt scherper.
Zonde van de konijnenwei!!
Oeh, ik zeg kleur! Juist door de maillot en sjaal die er als piepkleine details uitspringen!
Ook ik heb altijd iets “gehad” met dit stukje natuur.
Vroeger was de konijnewei verwilderd land met zelfs een aantal keer een gratis festival dat volgens sommige bewoners van het aangrenzende appartementsgebouw ontaard was (meaning: vet fun).
Sindsdien heeft het gerechtsgebouw er een stuk van afgeknibbeld, vervolgens een afrit, parking, …
Gegarandeerd dat er uiteindelijk 100m² overblijft waarop één van die foeilelijke speeltuinen wordt neergepoot naast een afgesloten hondenwei.
Welkom op park spoor-zuid.
Oei, en wat nu met de slogan “t Stad is ’t Stad en de rest is parking”?
Triestig hoe Koning Auto meer en meer Dictator Auto wordt, maar ik kijk al uit naar de revolutie!
Meent ge dat van die parking? Zo zonde zeg.
Zwart/wit vind ik meer magie hebben. Al heb ik toch even getwijfeld om dezelfde reden als Marion.
Ik ga voor het zwart-witte,…..omdat het de sfeer van dat stuk grond perfect weergeeft,….en ik ben ook geen fan van wat de planning is met Antwerpen, maar de brave burger heeft weinig te zeggen hé,…
Kleur. Heeft meer diepte en geeft iets mysterieus.
Grappig toch (en fijn), al die verschillende smaken. Ik ga voor kleur. Ondanks de ruis. En Boris laat je ogen hinkelen van de lopende meisjes naar Boris naar de horizon.
ik vind Boris ook heel tof. Hij geeft je mee het gevoel van ‘uitzien’ of ergens naartoe, beetje van hunkering ook (maar dat wel iets meer in zwart-wit 😉 )
Arme Boris! 🙂
Hier hoor ik heel duidelijk een liedje bij: “Big Yellow Taxi” (They paved paradise and put up a parking lot) en misschien mag je juist daarom geen kindjes afknippen van deze foto: omdat ze door eender welke bedachte compositie huppelen, en dit liever op gras dan op beton.
Kleur. Dat blauwe is zo mooi.
kleur! en met Boris! met zn voeten bedacht in het gras. zijn onzichtbare blik naar wat antwerpen is/was. Waar blijft die revolutie?