Die honderd #happydays was op zich niet zo moeilijk, ware het niet dat ik bijna iedere dag de tel kwijt was en daardoor ruim over de honderd foto’s zit, maar met mijn telling nog altijd niet aan honderd ben geraakt.
100 dagen lang wilde ik iedere dag iets instagrammen waar ik blij van werd.
Bleek dat meestal net datgene te zijn waar ik minstens ook wel iedere dag eens boos op was; de kinderen… Kleine nageltjes aan mijn doodskist, kersen op mijn taart, mijn lach en mijn vloek. Hoe vaak ik ook mijn t-shirt zou kunnen opeten van frustratie, ze maken mijn leven toch veel specialer dan het ooit ervoor geweest is…
Tadeusz maakte zijn eigen voetbalboek voor het WK. Een schriftje vol. En hij was zo trots. Niet in het minst jaloers op andere jongens met officiële boeken. Hij lijkt al te beseffen dat ‘eigenheid’ en ‘originaliteit’ na te streven waarden zijn. *♥*
Van het weer werd ik de laatste weken ook wel behoorlijk blij.
Bijna drie kwartier. In de gietende regen. We kregen er niet genoeg van. Zwaaien naar het verkeer vanop de brug maakt van mij even weer een klein kind. Het besef dat je invloed hebt op die schijnbaar doodse stroom van verkeer. De toeters en bellen die er op vrachtwagens staan! Je daardoor laten verrassen, telkens weer. Speciaal voor ons. Omdat wij wat staan te zwaaien. Heerlijk. Beter dan de Sinksenfoor.
Wij voeden soms heel wat monden aan tafel. Al goed dat we kleine bordjes hebben voor al die pluchen vrienden…
Hier Boris in de bib; luttele momenten voor hij met àl zijn energie ‘in het bos daar staat een huisje’ begon te brullen. Gênant soms. Een beetje maar…
Van vandaag: een kogeldistel. Makes me happy! Geeft bijna echt licht…
’s Ochtends wakker worden en dit bij op je bed vinden. En je vervolgens direct zorgen maken over de stiften in je bed. En of je die strepen er nog gaat uitkrijgen in de was…
En dat zijn dan alleen nog maar de kleine dingen waar ik blij van word. Ik heb dan ook nog een heleboel grote dingen om blij van te worden…
Als je de andere 93 (of wat meer) foto’s wil zien verwijs ik je door naar mijn instagramaccountje. Zoeken naar ysabje.
Super reeksje, leuk beschreven hier! En over de brug: het kan nog simpeler: die van ons amuseren zich te pletter door gewoon op onze vensterbank te gaan zitten en zwaaien maar: naar auto’s, buren, mensen die hun hond uit laten… Maandag hebben ze zo de hele voormiddag doorgebracht! En maar babbeltjes doen ❤
😉
http://www.azlyrics.com/lyrics/joecocker/thesimplethings.html
een van mijn favorieten
Ik vond het alleszins fijn om te volgen! 🙂