Kinderen zijn echte tijdverslinders. Ze weten een dag zoek te maken met rondkijken en grapjes. Als ik tijd heb kan ik daar in meegaan. Ik laat me meevoeren op hun golfjes. Maar als volwassene loop je hoe dan ook toch tegen de tijd op. Of tegen de grenzen van je geduld. En grapjes die meermaals leuk zijn, hebben voor kinderen een grotere draagwijdte dan voor grote mensen.
Ik zie Boris de wereld iedere dag veroveren, maar heb daar bitter weinig film van. Hij doet het met taal, met humor en met ge-finetuned irritant gedrag. Zo zit hij nu bijvoorbeeld naast mij en het is 22u40. Zo loopt hij weg als je hem roept en hij brult je vaak de oren van de kop.
Ik heb even nagedacht of ik dit filmpje online wilde zetten. Het is namelijk een echte inkijk. De rommel in mijn huis, de dozen die je ziet staan, gelieve dat alles te relativeren. Het zal er weldra beter uitzien.
Ik had ook veel tijd die ochtend. Sommige ochtenden slagen we erin om met vier op een uurtje uur allemaal geperst en gemangeld de deur uit te stappen. Dan ligt het tempo hoger en krijgen de kabouters in het huis zoveel ruimte niet om weg te hossen, nee te zeggen of figuranten aan het ochtendritueel toe te voegen.
Dit is eerder een klein portret van de zoon zoals die nu is. Want morgen is alles weer anders…
Kan je je voorstellen hoeveel keer in ‘tanden poetsen’ heb uitgesproken als je het hele filmpje gezien zou hebben? 🙂
Er veranderde bijvoorbeeld vandaag al wat in ons interieur.
Ysabje 
*smelt*
De tijd glipt als zand weg tussen ons vingers terwijl we erop staan te kijken. Maar met zo’n filmpje geef je me zin om met de dochters in het zand te ploffen en en een hele dag zandkastelen te bouwen 🙂
Het enige dat ik kan bedenken is wauw! wat een schoon huis en zoveel geduld! 🙂
Ja zo’n gezellig huis!!
Zalig .. zo’n inkijk in andermans leventje 😉 .. ik voel me een beetje Big Brother 😉
Wij kijken hier al uit naar jullie bezoekje! Dat wordt geweldig 🙂
@mme zsazsa: dankuwel! maar het is nog bijlange niet naar mijn goesting en heb geaarzeld of ik het in deze staat al wilde exposen. 🙂
Ik neem me voor om het nog eens te doen als het beter is!
@ineken: wij ook, wij ook!
@praetershoek: ik had nog veeeeel meer geduld, maar om dat allemaal te tonen, dat begon behoorlijk saai te worden… Maar geloof me: ik heb lang niet altijd zoveel geduld hoor!
@miestaflet: doen! en filmen! en posten! zo ben ik niet de enige in mijn blootje
@thomas: jij ook!
Hij deed wel zijn best om (nu reeds) de tafel te helpen proper maken.
@betenge: je zou ‘m soms moeten bezigzien…
Lachebekje.
Een beetje rommel is van iedereen en van alle tijden hoor. Een clean huis is archieongezellig.
1..,2..,3.., het werkte 20 jaar geleden, en het werkt nog altijd!! Iemand een idee hoe dat komt?
volgens mij is het een soort uitdaging die hen aanspreekt. en het is overzichtelijk. moest je tot tien tellen dan zouden ze hun aandacht verliezen bij zes, denk ik 🙂
Die lach van hem! Zo zalig aanstekelijk.
Ik zag alleen maar mooie dingen in jullie huis.
Mooi en gezellig interieur, zeg. (Die plankenvloer!)
Maar bovenal een heerlijke inkijk in je dagelijkse opvoedkunde. Meer van dat, zou ik zeggen.
@menck: ik zal het in overweging nemen om mijn hete opvoedingshangijzers misschien eens te posten… 🙂
Die levensvreugde, dat onophoudelijke lachen, geweldig! Ook fijn dat er tegenwoordig zo veel manieren zijn om die dagdagelijkse gang van zaken vast te leggen. Ik heb maar een paar cassettes van minder alledaagse gebeurtenissen (nu ja: bezoek van de sint en dergelijke) van toen ik klein was. Ook wel leuk om eens terug te zien, maar zo weinig beeldmateriaal…
Wat een zalig kind! Zijn lach op 1:38! Zelf heb je trouwens ook een heel mooie stem.
❤ dagdagelijke filmpjes, ik moet dat dringend ook weer eens doen..
Zalig, ik heb er echt maar dan ook echt van genoten. Dat lachje jonge…geweldig. Dankjewel!!!
Haha, dat tellen tot 3, op 1 of andere manier blijft dat toch geweldig onheilspellend :p
Wat een heerlijk portret van een heerlijk manneke! Dit soort ochtenden ken ik wel, de andere soort ook. Soms zoveel tijd in het nu met de zoons en soms heb ik het gevoel alsof ik om 9.00 al een complete dag achter de rug heb…
Toots en zijn bronchitis hebben gezellig samen drie keer naar Boris gekeken. Hij wou wel ‘meisje kijken’.
Leuk verhaal ern mooi filmpje met een zin voor drama. Maar ik ben zwaar op zoek naar die rommel in je huis 😉
ZO. WIJS.
ZO. ONGELOOFLIJK. WIJS!
Echt jong, ik zit hier helemaal te smelten. Van jouw Boris, van jouw stem, van zijn sprankelende en aanstekelijke lach, van zijn schattige kleutertaaltje. Ik heb er hier ook zo eentje rondlopen, ik moet dringend weer eens wat meer filmen. En tijd uittrekken om haar gewoon te laten doen, wellicht, want zo veel geduld heb ik zelden (lees: nooit)
Oh en baai de wee: jouw huis ziet er stukken opgeruimder uit dan het mijne. En zo’n TOF en gezellig huis zeg, die oude dingen, die plankenvloer, dat bad!
Bedankt voor het inkijkje…
Het valt mij vooral op hoeveel die jongen lacht, heerlijk. Ik wordt al helemaal ongeduldig tot mijn zoontje ook zélf grapjes gaat maken 🙂
Héhé, met de grijns op m’n gezicht ben ik aan’t nagenieten. Wat een fijn ventje, die Boris van je!
En die plankenvloer in uw huis vind ik ook geweldig 🙂