Eventjes had ik er geen zin in. Al dat facebooken en dat bloggen en dat doelloos ronddobberen op het internet. Opeens stak het me tegen. Daarom was het hier weer even keistil…
Niet dat het ‘andere’ dan zoveel boeiender is. Het huishouden is immers te vergelijken met het internet. Het stopt òòk nooit. En echt voldoening krijg ik er niet van. En net zoals op het internet kan je doorklikken wat je wil, er ligt altijd wel een nieuw mes of bord om af te wassen. Er is altijd wel een stofvlok die gedeletet moet.
Het is eigenlijk angstwekkend. Sinds ik kinderen heb is mijn huishoudelijke bijdrage makkelijk verzestienvoudigd. En ik bak er nòg niks van!
Gelukkig is er het internet nog. Daar is geen stof…
Nu zijn er nog een paar redenen voor mijn betrekkelijk magere online aanwezigheid…
– We hebben een huis gekocht… (Jeuj!) Een huisje. Niet te groot. Gelukkig maar, want hoe groter, hoe meer stof. En er is een winkeltje aan.
– We willen dus een winkeltje opendoen. (Jeuj!) Zoiets in de trant van antiek-design-curiosa-schoondingen. De precieze toedracht van de winkel is nog niet helemaal duidelijk. Maar het groeit. Winkeltje spelen lijkt me tof. Een naam wordt nog gezocht. Het is al bijna even moeilijk als het kiezen van een naam voor een kind.
Maar goed. Ondertussen gaat dat leven maar door, dwarrelt het stof neder, smossen de kinderen cornflakes op hun trui en is de vraag ‘wat eten we vanavond’ soms acuter dan de ietwat verdere toekomstkwesties.
Ik wil niet dat het bloggen er bij inschiet. Bloggen is voor mij een beetje een eilandje waarop ik kan uitrusten. Een manier om de dingen op een rijtje te houden. Bloggen is kijken naar mijn eigen leven en het waarderen. Af en toe moet een mens eens genieten van het uitzicht. Daarom wil ik het behouden.
Ik wil graag een paar rubriekjes in het leven roepen. Om mezelf te dwingen van te bloggen.
– Kindjes. Ik zag het concept bij Zilverblauw. Ik doe mee. Vooral omdat ik het eigenlijk al een beetje doe. Maar nu dus in een categorie. Iedere week minstens één portret van de kinderen online zetten.
– Opvoeding. Ik wil iedere week minstens één opvoedingsding bloggen. Een tip, een kwestie, een vraagstuk, een hoe-moet-het-dus-nietje.
– En omdat ik niet louter een blogmama wil zijn, maar ook nog iets anders wil doen dan moederen, wil ik ook iedere week iets brengen dat helemaal niks met die kinders te maken heeft.
Misschien zijn er nog dingen/rubrieken die jullie graag zien terugkomen op deze blog. Laat het me weten!
Laat me beginnen met een #kindje#1…
Met zijn spontaan geknutselde kroon en een stevige portie guitigheid…
Ysabje 
Je maakt mooie foto’s. Blijf ze dus uploaden. Ik gniffel heel vaak met je (opvoedkundige) stukjes. Blijf ze publiceren. Maar bovenal geniet ik van je taalgebruik. Je schrijft heel vlot, herkenbaar en amusant en in een zeer mooi Nederlands. Blijf dat doen – al is het met een lagere frequentie dan voorheen.
Het vergelijk tussen het internet en het huishouden is er BOENK op,……geweldig!! Ik wil alles weten over dat winkeltje, lijkt mij echt geweldig!!
Ik blijf fan, hoor! Veel succes met je winkeltje!
Een winkeltje?? Klinkt super leuk en spannend zeg!! Véél succes én plezier ermee! Ik vind het “ploggen” ook leuk, misschien kan je dat af en toe doen?
al ios er stof en inernet,en al dat soort, het leven blijft en wonder hoe wij er ons allemaal doorslaan en ieder op zijn manier;
ik hoop dat jehusje vlug in orde komt en je winkeltje vlug klaar is al komt je misvhiendan minder op je blog je zal er dan toch veel voldoening van krijgen omdat je weer en uitdaging heb klaar gespeelt
proficiat met de winkel
Gaan jullie winkeltje spelen in Antwerpen of trekken jullie naar den buiten? Ik ben nu al nieuwsgierig (maar dat is misschien gewoon de aard van het beestje …)
Proficiat met het eigenaar-zijn ! Voor veel mensen is dit tegenwoordig niet meer mogelijk.
Ook benieuwd naar dat winkeltje !
Ik blijf hier graag komen en kijk uit naar je rubriekjes. En een eigen huis/winkel zeg … Benieuwd welke schrijfsels dat zal opleveren! Proficiat trouwens!
Je foto’s zijn bekoorlijk, zo ook je teksten. De weg volgen die je ingeslagen bent, lijkt me daardoor geen slechte optie.
Dikke proficiat Ysabel met je winkel, het huis en bedankt voor al je leuke schrijfsels en prachtige foto’s. Ik hoop dat we elkaar, met of zonder kinders en man, weer eens in het echt kunnen zien. In België of in Frankrijk. Altijd welkom! Bisous****
een huis en een winkeltje in één! Proficiat. Ik heb een donkerbruin vermoeden dat het pand(je) in Antwerpen ligt of niet? ook ik ben heel erg benieuwd… op schoon ouwe dingens mag een klein beetje stof liggen vergeet dat niet…
geniet er van
niet stoppen 😉 ik lees je graag
Waaaaauw, eindelijk een huis gevonden? Ik ben bijna 5 jaar weg bij Bowa, dus je was al heel lang aan het zoeken! Super dat er een winkeltje aan is, ik hoop met van die leuke dingetjes, zoals het “vooraltijdgesloten-lijkende doosje”… Laat eens weten waar het is hè!